javadmarket

javadmarket

انواع آموزشها
javadmarket

javadmarket

انواع آموزشها

علل ریزش موی خانم ها







5 علت ریزش موی خانم ها


از نحوه بستن موها گرفته تا رژیم‌های لاغری عجیب و غریب


شما موهای‌تان را معمولا چگونه روی سرتان جمع می‌کنید؟ آنها را با کلیپس پشت سرتان نگه می دارید یا همیشه با یک کش، آنها را دم‌اسبی می‌بندید؟ میانه‌تان با بافتن مو چه‌طور است؟ 


اعتقاد دارید که موهای بافته همیشه مرتب و تمیز باقی می‌مانند؟ هیچ می‌دانستید بستن غلط موها می‌تواند در آسیب دیدن ریشه مو و ریزش آن موثر باشد؟ 


در این مطلب، ما 5 دلیل ریزش موی خانم ها را آورده‌ایم. نگاهی به این دلایل بیندازید. شاید علت ریزش موی شما هم، یکی از این 5 عامل باشد:


1- ریزش مو به دلیل بافتن یا دم‌اسبی کردن موها


خیلی‌ها عادت دارند موهای‌شان را در طول روز، پشت سرشان به حالت دم‌اسبی جمع کنند یا ببافند، ولی این کار می‌تواند یکی از دلایل ریزش شدید موها باشد. هر نوع کشیدن طولانی مدت مو و بافتن سفت آن، باعث ریزش موقتی مو (آلوپسیای کششی) ‌می شود. 


این ریزش مو معمولا بین 3 تا 6 ماه طول می‌کشد و به تدریج متوقف می‌شود و بعد به آرامی، موها شروع به رشد مجدد می‌کنند. اما اگر این مدل بستن مو، برای سال‌های زیادی ادامه ‌یابد، ممکن است به ریزش دایمی مو منجر گردد. 


در برخی موارد، مو به علت کشیده شدن، نزدیک پوست سر می‌شکند. این نوع ریزش مو اغلب در پیشانی و کناره‌های پوست سر (جایی که مو تحت بیشترین فشار است)، دیده می شود. 


ریزش مو فقط پس از استفاده ی دائمی از مدل‌های فوق رخ می‌دهد و با انتخاب گاه به گاه این قبیل مدل موها، این عارضه اتفاق نمی افتد.


2- ریزش مو به دلیل بارداری


بعضی از خانم‌ها پس از زایمان، دچار ریزش موی شدید می‌شوند. این نوع ریزش مو، به "آلوپسیای بعد از زایمان" معروف است و عادی و گذرا است و حدود 2 تا 3 ماه پس از زایمان اتفاق می‌افتد. 


این ریزش مو، حدود 1 تا 6 ماه ادامه می‌یابد، سپس رشد طبیعی مو از سر گرفته می‌شود. این نوع ریزش مو ممکن است پس از سقط جنین هم دیده شود. 


البته همه مادران دچار این عارضه نمی‌شوند. راه‌حل‌اش هم این است که با موهای‌تان با ملایمت برخورد کنید. آنها را کمتر دستکاری کنید. از برس‌های نرم برای شانه کردن موهایتان استفاده کنید. موهای‌تان را به آرامی بشویید و خشک کنید. این نوع ریزش مو به ندرت بیش از 4 ماه طول می‌کشد.


3- ریزش مو به دلیل مصرف قرص‌های ضدبارداری


قرص های ضدبارداری را خیلی از خانم ها مصرف می‌کنند، ولی تعداد کمی از آنها با خوردن این قرص‌ها دچار ریزش موقتی مو می‌شوند. بیشتر اوقات پس از قطع دارو، ریزش مو رخ می‌دهد. خانم‌هایی که موقع استفاده از این قرص‌ها دچار ریزش مو می‌گردند، ممکن است زمینه ارثی هم داشته باشند و ریزش موهای شان با مصرف قرص‌ تشدید گردد. 


وقتی خانمی مصرف این قر‌ص‌ها را قطع می‌کند، دو یا سه ماه بعد متوجه ریزش موهای سرش می‌شود. این ریزش ممکن است 6 ماه طول بکشد و سپس متوقف شود. 6 تا 12 ماه پس از آنکه ریزش مو قطع شد، موی سر مجددا شروع به رشد می‌کند.


4- ریزش مو به دلیل رژیم‌های لاغری عجیب و غریب


اگر رژیم‌های لاغری عجیب و غریب می‌گیرید، بدانید که ممکن است دچار ریزش مو شوید. رژیم لاغری که شدیدا کمبود پروتئین داشته باشد، در رشد مو تاثیر خواهد گذاشت، زیرا مو اساسا از پروتئین تشکیل شده است. افراد باید در هر سنی، به مقدار کافی پروتئین مصرف کنند تا رشد طبیعی مو حفظ گردد. غنی ترین منابع پروتئین به ترتیب شامل تخم مرغ، شیر و لبنیات، انواع گوشت (ماهی، مرغ و گوشت قرمز) و حبوبات است. 


افراد گیاهخوار و کسانی که از رژیم های غذایی بدون پروتئین استفاده می‌کنند و مبتلایان به بی‌اشتهایی عصبی (که در میان مانکن‌ها و طرفداران لاغری مفرط، زیاد است)، به سوءتغذیه پروتئینی دچار می‌شوند. در چنین مواردی مو باریک‌ می‌گردد و 2 یا 3 ماه بعد، ریزش شدید مو آغاز می‌شود. این ریزش مو با مصرف کافی و مناسب غذاهای حاوی پروتئین، قابل پیشگیری و جبران است. 


برخی رژیم‌های لاغری به کم‌خونی فقرآهن منجر می‌گردند که می‌تواند باعث ریزش مو شود.


اما این باور که ریزش مو مربوط به کمبود ویتامین است، نتایج ضد و نقیضی را در تحقیقات نشان داده است. تا کنون هیچ ویتامین جداگانه‌ای یافت نشده است که اثر قابل‌توجهی در رشد مو داشته باشد. 


مصرف زیاد ویتامین، به خصوص ویتامین A ممکن است باعث بروز مسمومیت در بدن شود. 


اگر فکر می‌کنید که کمبود تغذیه‌ای دارید، باید با پزشک مشورت کنید. هر گونه تغییر ناگهانی در برنامه غذایی (مثل رژیم های لاغری بسیار کم کالری)، به ریزش مو منجر می‌گردد.


5- ریزش موی طبیعی، نوع زنانه


موهای سر اکثر خانم‌ها با افزایش سن، به‌طور پراکنده کم‌پشت می‌شود که به آن "ریزش موی زنانه" می گویند و مشابه طاسی مردانه است، ولی خانم‌ها هرگز کاملا طاس نمی‌شوند.  


این ریزش مو ممکن است مثل طاسی مردانه با عقب رفتگی خط مو همراه باشد. اما اکثرا کم‌پشتی پراکنده ی مو در تمام سر دیده می‌شود و خیلی آهسته‌تر از طاسی مردانه پیشروی می‌کند. 


این نوع ریزش مو ممکن است اولین بار پس از یائسگی ایجاد گردد. مردان و زنان هر چه سن‌شان بگذرد، موی کمتری خواهند داشت. وراثت در ریزش موی هر دو گروه نقش دارد. آقایان بیشتر از مادر و خانم ها بیشتر از پدر، ریزش مو را به ارث می‌برند. 


عملی‌ترین راه رفع این حالت، مدل دادن مناسب به مو است. گاهی درمان‌های جدید مثل پیوند مو نیز به خانم ها توصیه می‌شود


سرم مو چیست






چطور از سرم مو استفاده کنیم؟



چطور از سرم مو استفاده کنیم؟


--------------------------------------------------------------------------------

اکثر افرادی که از خشک و خشن بودن موهایشان رنج می برند، می توانند با ماده آرایشی به نام سرم مو تا حدودی موهایشان را از زبری و خشکی درآورند. 

 

 

--------------------------------------------------------------------------------

 

سرم مو برای آن دسته موهایی استفاده می گردد که زیبایی و درخشندگی خود را در اثر آلودگی هوا، کثیفی، غبار و نورخورشید از دست داده اند.

 

روغن سیلیکون ماده اصلی تشکیل دهنده سرم مو می باشد. سرم مو معمولا پس از هر بار شستشوی مو مورد استفاده قرار می گیرد و باعث می گردد که مو براق تر به نظر آمده و بتوان به گونه دلخواه آن را فرم داد.

 

این فرآورده به منظور حالت دادن، براق نمودن ، محافظت از موهای آسیب دیده و جلوگیری از وز شدن موها طراحی شده است.

 

سیلیکون موجود در سرم با اتصال به کوتیکول های مو، خواصی از خود به جای می گذارد. از جمله :

- با ایجاد یک لایه محافظ مو را در مقابل آسیب های محیطی و آسیب در هنگام حالت دادن مو محافظت می کند.

- این لایه محافظ باعث پیشگیری از از دست رفتن رطوبت مو می گردد.

- این لایه محافظ ، از ایجاد الکتریسیته ساکن خصوصاً پس از سشوار کشیدن پیشگیری می کند.

- باعث ایجاد حس نرمی و براق شدن مو می گردد.

- این فرآورده بر خلاف کرم ها و واکس های موی سر، چرب نمی باشد و بر خلاف ژل ها، چسبنده نمی نیست و حالت پوسته پوسته بر روی مو ایجاد نمی کند.

- لایه محافظ این فرآورده باعث حالت گرفتن بهتر و سریع‌تر موها می شود.

- پس از مصرف این فرآورده ، شانه کردن موهای بلند و فر تسهیل می گردد.

- این فرآورده برای موهای بلند، زبر ، وز و فر و خصوصاً موهای آسیب دیده توسط مواد شیمیایی و نیز موهای صاف و کوتاه مردان و زنان قابل استفاده است.

- این فرآورده بر روی موهای خشک و تر تمیز قابل استفاده است.

بیشترین مصرف سرم مو، بعد از حمام کردن و برای موهای زبر و آسیب دیده توسط رنگ و مش است که آنها را نرم و براق و خوش حالت می کند

چه زمانی از سرم مو استفاده کنیم؟ 

- برای خانم های با موهای فر طبیعی و البته کمی خشک، بلافاصله بعد از حمام  روی موهای نم دار و لابه لای موها باید مالیده شود.

- خانم های با موهای حالت دار، اما رنگ و مش شده، قبل از سشوار یا اتو کشیدن کمی از سرم مو را به نوک انگشتان زده و لابه لای موها بزنند و به همراه رطوبت کم موها آنها را سشوار بکشند. 

- موهای زبر، اما نرم و صاف بعد از حالت دادن موها با سشوار، به میزان خیلی کم و تنها با نوک انگشتان، سرم مو روی موها زده شود که این مقدار برای گرفتن خورده های روی موها زده می شود.

- سرم مو برای نرمی موهای پسران و آقایانی که موهای زبر و خشنی دارند، بدون سشوار می تواند آنها را براق کند.

 

مزایای استفاده از سرم مو


سرم مو باعث روشن شدن رنگ مو می گردد. همچنین باعث درخشندگی مو می گردد.

سرم مو باعث از بین رفتن وزخوردگی و ژولیدگی مو می گردد.

سرم مو از خشکی و زبری مو جلوگیری می کند.

اگر پیش از سشوارکشیدن از سرم مو استفاده گردد، از رسیدن حرارت بیش از حد به مو جلوگیری می کند.

بواسطه خاصیت ضدچسبندگی سرم مو، از موها در برابر آلودگی، گردوغبار و اشعه های مضر خورشید محافظت می نماید.

 

روش استفاده از سرم مو

در ابتدا باید موهای خود را با شامپویی ملایم بشویید. بعد مقدار کمی از سرم مو را بر روی دست خود ریخته وآن را به موهای خود بمالید و بگذارید خشک گردد. پس از استفاده از سرم بر روی مو، دیگر نیازی به شستشوی مجدد نمی باشد.

همچنین می توانید بعد از خشک کردن موها، در حالتی که کمی نم دارد ، از سرم مو استفاده کنید.

 

توصیه ها

تنها مقدار کمی از سرم به خصوص برای جلوگیری از وز شدن مو کافی می باشد.

هیچگاه نباید سرم مو بر روی پوست سر قرار گیرد. در غیر اینصورت موهای شما بسیار چرب به نظرآمده و فرم دهی به آن مشکل می گرد.

در ضمن همیشه به یاد داشته باشید که از سرم مویی استفاده کنید که در ظروف در بسته باشد

اثر شامپوها بر روی موها





اثر این همه شامپو واقعی است؟




اثر این همه شامپو واقعی است؟

مصاحبه اختصاصی تبیان با دکتر سعید کشاورز، متخصص پوست و مو (1)

این روزها اکثر افراد با مشکلی در پوست یا موهای شان مواجه هستند. ما هم سعی کردیم با دکتر سعید کشاورز، متخصص پوست و مو در این زمینه گفتگویی داشته باشیم.


تبیان- آقای دکتر، به عنوان کسی که مراجعین بسیاری دارید و اعتبارتان به خصوص در مجامع پزشکی برای همه اثبات شده است، به نظر شما اساسی ترین مشکلات مراجعین در بخش پوست و مو چیست؟ 


شایع ترین مشکلات را در چند بخش می توان عنوان کرد که بیش از نود درصد مراجعین با آن ها درگیر هستند؛ این موارد شامل ریزش مو، موهای زائد، آکنه و جوش های بدن، لک ها و تیرگی های پوست و اگزما می باشد. این چند موضوع بیشترین مراجعات ما را تشکیل می دهند.


تبیان- در مورد شامپوها که هر روز نوع جدیدی از آن ها به بازار می آید ، به عنوان مثال شامپوی مخصوص موهای چرب، شامپوی ویتامینه، گیاهی، با مصرف روزانه ، انرژیک و ... توضیح دهید؟ 


اصلی ترین کاری که شامپو برای ما انجام می دهد، شویندگی است. پس تاثیر مناسب شامپو این است که چربی ، گرد و غبار و پوسته های سر را به خوبی بشوید و موها را تمیز کند. 


اثر مضری که شامپو می تواند داشته باشد این است که موها را خشک یا شکننده کند و باعث ریزش مو و موخوره گردد. 


جز این موارد، سایر بحث ها علمی نیست؛ مثلا اینکه شامپویی باعث رویش مو می شود اصلا چنین چیزی وجود ندارد؛ یا مثلا شامپویی که به مو مواد معدنی و پروتئین می رساند، این یک دروغ است، چون مو جسمی مرده است. رسیدن پروتئین به جسم مرده هیچ اثری ندارد. مو نه عصب دارد و نه خون رسانی.


شامپوی خوب شامپویی است که موهای سر را بدون ایجاد خشکی و شکنندگی 


و موخوره تمیز کند


البته شامپوی خوب و بد داریم، اما به این معنا نیست که شامپو خون رسانی می کند و به مو مواد غذایی می رساند. این ها در علم پزشکی معنایی ندارد. 


تبیان- مگر ریشه ی مو زنده نیست؟ 


چرا ریشه ی مو زنده است، اما در ذهن عامه ی مردم یک سوء تفاهمی در این باره وجود دارد. وقتی از ریشه ی مو صحبت می کنیم، ناخودآگاه آن را با ریشه ی درخت مقایسه می کنند و فکر می کنند ته مویی که کنده می شود، ریشه است. این ریشه نیست، بلکه ریشه ی مو شکلی شبیه یک فنجان دارد که در واقع مو داخل آن قرار می گیرد. 


بنابراین معنا ندارد که بگوییم شامپو، عامل تغذیه ی ریشه ی مو می باشد. بعضی از شامپوها باعث تسریع جریان خون در پوست سرمی شوند، ولی واقعا حکم دارو را ندارند. 


شامپوی خوب شامپویی است که موهای سر را بدون ایجاد خشکی و شکنندگی و موخوره تمیز کند. در عین حال بهتر است همیشه از یک نوع شامپو استفاده کنیم.


میزان شستشوی سر هم به میزان تعریق فرد، چربی سر، مجاورت با آفتاب ، استرس، نوع فصل و خیلی عوامل دیگر بستگی دارد. ممکن است به فردی توصیه کنیم هفته ای یک بار سرش را بشوید، ولی به دیگری بگوییم روزی دو بار این کار را انجام دهد،  زیرا مثلا موهای سر یک نفر خیلی چرب است، خیلی عرق می کند یا کارش طوری است که زیاد در مجاورت آفتاب قرار می گیرد. این ها کاملا در بهداشت مو موثرند.


تبیان- آخرین مدل این تنوع، شامپوی رفع سفیدی موی سر است که ظاهرا چند وقتی است به بازار آمده. این مطلب از لحاظ پزشکی صحت دارد؟ 


این مطلب به هیچ وجه علمی نیست. در ریشه ی مو یک سری سلول های رنگدانه ساز وجود دارند که عامل ایجاد رنگ موی سرهستند. وقتی این سلول ها بمیرند، دیگر رنگی به مو نمی دهند، یعنی مو سفید می شود. حتی درمان دارویی رفع سفیدی مو، درمان فوق العاده سختی است. 


اصلا بحث شامپوی ایرانی و خارجی و گران و ارزان نیست. ممکن است شخصی هنوز از همان شامپوهای قدیمی تخم مرغی استفاده کند و کاملا هم راضی باشد. تشخیص این موضوع به تجربه خود فرد بستگی دارد. 


تبیان- معیار انتخاب یک شامپوی مناسب برای هر فرد چیست؟ 


این است که سر را تمیز و موها را براق کند. باعث ایجاد پوسته ، شوره و خارش در سر نشود. موخوره و خشکی و شکنندگی مو ایجاد نکند. 


تبیان- یعنی نحوه و نوع استفاده از شامپو می تواند در ریزش مو موثر باشد؟ 


ریزش مو خیلی وابسته به شامپو نیست. اگر شامپو بخواهد باعث ریزش مو شود، در حقیقت قبل از آن موخوره و خشکی مو باعث ریزش مو شده است. اگر شما شامپویی استفاده کردید و به موهای تان دست زدید و دیدید که خشک شده است، طبیعتا ریزش مو پیدا خواهید کرد. 


تبیان- در مورد شوره سر هم اگر امکان دارد توضیح دهید؟ 


شوره سر همان سلول هایی است که در کف سر ساخته می شوند و به سطح مو می آیند. 


شوره به صورت عادی در همه ی افراد وجود دارد و با شستشوی سر از بین می رود. در واقع شوره سر یک روند طبیعی است که در بعضی افراد تبدیل به بیماری می شود، یعنی یا رشد این سلول ها زیاد می شود و یا چربی سر افزایش پیدا می کند و یا یک نوع قارچ یا حساسیت پوستی است.


افزایش سلول ها یا چربی کف سر و یا ایجاد قارچ یا حساسیت پوستی به عوامل زیادی بستگی دارد؛ مثل عصبی شدن، عرق کردن زیاد، مصرف بعضی غذاهای محرک (مثل فلفل، ادویه، بادمجان)، نوع شامپو و حتی تغییرات هورمونی داخل بدن مثل هورمون های تیروئیدی یا جنسی. این ها دلایلی است که می توانند در مراحلی شوره را کم یا زیاد کنند.


بنابراین شوره ی سر در میزان کم طبیعی است، اما وقتی خیلی زیاد می شود ، تبدیل به یک مشکل می گردد.


تبیان- به نظر شما شامپوی ضد شوره چه نقشی می تواند در جلوگیری از این پدیده ایفا کند؟ 


در مورد شوره ی سر استفاده از شامپوی مناسب کاملا موثر است، زیرا همانطور که در بالا گفتم نوع شامپو در ایجاد شوره موثر است. 


شامپوهای ضد شوره راه خوبی برای درمان شوره هستند، البته مثل همه ی درمان ها موقتی اند، یعنی فقط زمانی که شوره دارید، می توانید از آنها استفاده کنید. 


خیلی از این شامپوها اثر ضد قارچ دارند، یعنی قارچ های سر را کم می کنند، بعضی ها چربی سر را می گیرند و برخی از آنها ضد حساسیت هستند، یا مخلوطی از این اثرها. 


یک نکته ی کلی یادتان باشد و این که شما باید خودتان ببینید وضعیت موهایتان چگونه است. اگر موهای شما چرب است، باید شامپویی را استفاده کنید که خشک کننده است، یا اگر موهای خشکی دارید، از شامپوی نرم کننده استفاده کنید. اگر موهای تان شوره داشت، می بایست از شامپوی ضد شوره استفاده کنید، در واقع شامپوی ضد شوره مثل شامپوی مخصوص موهای چرب است، ولی با قدرت اثرگذاری بیشتر. 


اگر بخواهیم شامپوها را از ضعیف به قوی درجه بندی کنیم شامپوی ضعیف ضعیف شامل شامپوی بچه و روزانه است، بعد شامپوهای موهای خشک، بعد شامپوی موهای معمولی، بعد شامپوی موهای چرب و بعد شامپوی ضد شوره. 


برای همین توصیه می شود شامپوی ضد شوره را زیاد استفاده نکنید، چون خیلی قوی است. 


بهتر است همیشه از یک نوع شامپو استفاده کنیم


 تبیان- در مورد شامپوهای گیاهی توضیح دهید. آیا گیاهی بودن یک شامپو، یک مزیت محسوب می شود؟ 


کلا در کرم ها و شامپوها و حتی اخیرا در مورد غذاها روی این مطلب به شدت تاکید می شود. این مطلب خیلی بیش از حد بزرگ نمایی شده است. صرفا نمی توانیم بگوییم که یک محصول اگر گیاهی است خوب است و اگر شیمیایی است، بد. 


اما بعضی از گیاهان خاصیت دارویی دارند؛ مثلا سیر ریشه ی مو را برای رشد تحریک می کند. حنا و سدر هم ساقه ی مو را تقویت می کنند. 


حتی در مواردی برخی گیاهان به طور موضعی استفاده می شوند، مثل رزماری که به رویش مو کمک می کند. 


بنابراین شامپوها و داروهای گیاهی هم می توانند در رشد مو موثر باشند، اما به طور مطلق نمی توان گفت که یک ترکیب به صرف گیاهی بودن، از یک ترکیب شیمیایی بهتر است


مشکلات پوست چرب





زنانی که پوست چرب دارند، چه کنند؟



زنانی که پوست چرب دارند، چه کنند؟

--------------------------------------------------------------------------------

افزایش بیش‌ازحد مقدار چربی روی پوست مشکلاتی را به همراه دارد؛ مثلا افرادی که پوست‌شان خیلی چرب است، همیشه روی سطح پوست خود حالت روغنی و براق را احساس می‌کنند و این مسأله برای آن‌ها ناخوش‌آیند است.


--------------------------------------------------------------------------------


افزایش بیش‌ازحد مقدار چربی روی پوست مشکلاتی را به همراه دارد، مثلا افرادی که پوست‌شان خیلی چرب است، همیشه روی سطح پوست خود حالت روغنی و براق را احساس می‌کنند و این مسأله برای آن‌ها ناخوش‌آیند است. از طرفی چربی بیش‌ازحد منجر به ایجاد جوش و آکنه روی سطح پوست می‌شود. خوش‌بختانه راه‌های زیادی برای کنترل چربی پوست وجود دارد که در مطلب زیر به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.


قدر پوست‌تان را بدانید


اگر با مصرف محصولاتی که برای تمیز‌کردن پوست‌تان از آن‌ها استفاده می‌کنید، نتوانستید چربی پوست خودتان را تنظیم کنید، حتما با یک متخصص پوست این موضوع را در میان بگذارید. لیزر و برخی از داروهای شیمیایی می‌توانند به کنترل چربی پوست کمک کنند و ظاهر بهتری به چهره شما ببخشند. این هم یادتان باشد، کرم‌هایی که حاوی "ترتینین"، "آداپیلین" یا "تازاروتین" هستند، با خالی‌کردن منافذ پوست، سطح چربی روی پوست را کاهش می‌دهند. متخصصان می‌گویند، با توجه به این‌که محصولات پاک‌کننده نیز می‌توانند پوست را تحریک کنند و باعث بروز حساسیت شوند، بهتر است فقط در نواحی‌ای که چرب‌تر هستند مورد استفاده قرار گیرند. خوب است بدانید کسانی که پوست چرب دارند، از لحاظ طبیعی نسبت به دیگران کمتر دچار چین‌و‌چروک پوست صورت می‌شوند و پوست‌های سالم‌تری دارند. بنابراین استفاده از محصولات پاک‌کننده تنها برای تمیز و سالم نگه داشتن این نوع پوست پیشنهاد می‌شود. اگر زمانی احساس کردید پوست‌تان چرب‌تر از حالت عادی است، از یک تمیز‌کننده استفاده کنید و به‌آرامی چربی اضافه را پاک کنید. اما مراقب باشید روند طبیعی پوست‌تان را نیز حفظ کنید.


صورت‌تان را با دست بشویید
متخصصان پوست معتقدند شست‌وشوی صورت در هر صبح و شب، یکی از مؤثرترین روش‌ها برای کنترل مقدار چربی پوست است. "آوریل آرمسترانگ"، متخصص پوست می‌گوید: «سعی کنید همیشه تمیز‌کننده‌های ملایم را برای پاک‌کردن صورت‌تان به‌کار برید؛ چون صابون‌هایی که خاصیت پاک کنندگی قوی دارند، موجب تحریک پوست برای تولید چربی بیشتر می‌شوند. سعی کنید صورت خود را با دست‌های‌تان بشویید». باید بدانید که استفاده از لیف و پدهای پاک‌کننده پوست‌تان را بیشتر در معرض چرب شدن قرار می‌دهد. سعی کنید از پاک کننده‌ای استفاده ‌کنید که مرغوب باشد و حاوی اسید‌هایی مانند "بنزویل پروکسید"، "سالیسیلیک" یا "گلیکولیک بتا هیدروکسی" باشند. چون اسید مقدار چربی روی پوست را کاهش می‌دهد. دکتر آرمسترانگ می‌گوید: «محصولات بهداشتی‌ای که حاوی چنین اسید‌هایی هستند، در بازار به اسم محصولات ضد‌جوش و آکنه به فروش می‌رسند. چنین محصولاتی برای افرادی که دچار آکنه می‌شوند، بسیار مفید است و البته اثر مثبتی نیز روی تنظیم کردن چربی پوست می‌گذارد. البته باید مراقب باشید پوست‌تان نسبت به این محصولات حساسیت نداشته باشد. بنابراین ابتدا سعی کنید آن محصول را روی قسمتی از پوست خودتان مثلا روی دست امتحان کنید.» همیشه محصولات مختلف را امتحان کنید تا بتوانید از میان آن‌ها محصولی که با پوست‌تان سازگاری دارد را پیدا کنید. برای شست‌وشوی صورت‌تان از آب گرم استفاده کنید و هرگز آب داغ را برای این کار به کار نبرید؛ چون دمای زیاد به پوست آسیب می‌رساند.


پیشانی‌تان را بیشتر بشویید

بعضی از خانم‌ها برای تمیز‌کردن صورت‌شان از شوینده‌های صورت استفاده می‌کنند که در کاهش چربی پوست نیز مؤثر هستند. در میان این تمیز کننده‌ها، محصولاتی که "اسید سالیسیلیک" یا ترکیبات اسیدی دیگر دارند، بیشترین تأثیر را برای برطرف کردن چربی پوست دارند. با این حال هنوز متخصصان امراض پوست بر این باورند که همه افراد نمی‌توانند از این محصولات پاک‌کننده استفاده کنند؛ چون ممکن است در برخی افراد نتیجه عکس داشته باشد و چربی پوست‌شان را افزایش دهد. اگر می‌خواهید از شوینده‌های صورت استفاده کنید و در عین حال از پوست‌تان در برابر آسیب‌های احتمالی جلوگیری کنید، پیشنهاد می‌کنیم نواحی‌ای مثل پیشانی، بینی و چانه را که بیشتر از دیگر قسمت‌های صورت چرب می‌شوند، با این شوینده‌ها بشویید.

گزینه دیگر برای تمیز کردن چربی سطح پوست، استفاده از پدهای پاک‌کننده حاوی‌ "سالسیلیک اسید"، "گلیکولیک اسید" و دیگر ترکیباتی که برای کاهش چربی به‌کار می‌رود، است. این پدهای پاک‌کننده انتخاب خوبی برای افرادی است که پوست چرب دارند و به‌راحتی می‌توانند این بسته‌ها را در هر جایی به همراه داشته باشند و محل‌هایی که چربی پوست بیشتر است را با آن‌ها تمیز کنند و چربی اضافه را از بین ببرند.


دستمال ضد‌برق
استفاده از دستمال‌های مرطوب را نیز برای تمیز کردن چربی روی سطح پوست پیشنهاد می‌کنیم. چون این دستمال‌ها در عین داشتن خاصیت پاک کنندگی، پوست‌تان را نیز خشک نمی‌کنند. دکتر آرمسترانگ می‌گوید:

«کسانی که پوست چرب دارند، از استفاده از دستمال‌های مرطوب راضی هستند؛ چون به راحتی می‌توان از این دستمال‌ها برای نواحی‌ای که زودتر چرب می‌شوند ـ مثل پیشانی، بینی و چانه ـ استفاده کرد.» اگر می‌خواهید از این محصول استفاده کنید، آن را محکم روی پوست‌تان نکشید؛ چون باعث ایجاد خراشیدگی و آسیب به آن می‌شود. در عوض به‌مدت پانزده تا بیست ثانیه دستمال را به آرامی در طول قسمت‌های چرب بکشید و بگذارید تا تمام چربی را به‌خود جذب کند. بعضی از انواع دستمال‌های مرطوب کمی پودر نیز دارند که از برق زدن قسمت‌های چرب جلوگیری می‌کنند.

از ماسک زیبایی لذت ببرید
برای از بین بردن چربی و تمیز‌کردن منافذ پوست، می‌توانید از ماسک‌های صورت نیز کمک بگیرید. اما باید بدانید ماسک‌های صورت نیز مثل ژل‌های شوینده و دیگر محصولات بهداشتی پاک‌کننده می‌توانند پوست‌تان را خشک کنند. دکتر ربکا کازین، متخصص امراض پوستی می‌گوید: «استفاده از ماسک‌های صورت را تنها برای نواحی که چرب هستند توصیه می‌کنم. سعی کنید هرازگاهی آن‌ها را روی صورت‌تان بگذارید. اگر می‌خواهید به جشن یا مهمانی بروید حتما قبل آن از ماسک صورت استفاده کنید تا تغییرات مثبت را روی پوست‌تان احساس کنید و با چهره‌ای درخشان و زیبا در میان جمع حاضر شوید.»


مرطوب‌کننده را فراموش نکنید
دکتر کازین می‌گوید: «اغلب کسانی که پوست چرب دارند و از مرطوب‌کننده استفاده می‌کنند، از این‌که این کرم‌ها پوست آن‌ها را بیشتر روغنی و چرب نشان می‌دهد، شکایت می‌کنند؛ اما این تصور اشتباهی است. چون حتی پوست چرب نیز باید مرطوب شود. اگر می‌خواهید پوست‌تان چرب به‌نظر نرسد، از کرم‌های مرطوب‌کننده مخصوص پوست چرب استفاده کنید که فاقد چربی هستند. مقدار کرم را نیز با توجه به این‌که کدام نقطه چرب یا خشک است، تنظیم کنید. یعنی اگر ناحیه‌ای چرب‌تر است، سعی کنید مرطوب‌کننده کمتری استفاده کنید.»


ضد‌آفتاب مخصوص
دکتر آرمسترانگ می‌گوید: «معمولا کرم‌های ضد‌آفتاب عادی برای افرادی که پوست چرب دارند، مشکل ایجاد می‌کند. چون این کرم‌ها باعث پر شدن منافذ پوست‌شان می‌شود. با این حال استفاده از کرم ضد‌آفتاب برای جلوگیری از تابش اشعه ماورای بنفش خورشید لازم و ضروری است. ژل ضد‌آفتاب نسبت به کرم و لوسیون‌های ضد‌آفتاب کمتر پوست شما را چرب می‌کند.» البته به‌تازگی محصولات آرایشی و بهداشتی متنوعی تولید شده که فاقد چربی بوده و مخصوص پوست‌های چرب هستند.


وضع پوست‌تان با فصل‌ها تغییر می‌کند
این‌که چقدر پوست‌تان چرب به‌نظر می‌رسد، با توجه به هر فصل و حتی هر هفته و حتی هر روز فرق می‌کند. مقدار هورمون‌ها، خلق‌وخو و آب‌وهوا روی مقدار چربی پوست تأثیر می‌گذارد. بعضی افراد تنها در فصل تابستان مثلا زمانی که خیلی عرق می‌کنند در مورد چربی پوست‌شان با مشکل مواجه می‌شوند. برای این‌که در هر زمان و فصلی پوست‌تان سالم و زیبا باشد، باید بدانید در چه مواردی تغییر حالت پیدا می‌کند تا طبق آن رژیم غذایی و محصولات آرایشی و بهداشتی که استفاده می‌کنید را تغییر دهید. برای مثال ممکن است شما هر روز تابستان برای شستن صورت‌تان به پاک‌کننده‌هایی که حاوی "گلیکولیک اسید" یا "بتاهیدروکسی اسید" است احتیاج پیدا کنید و در طول زمستان از محصولات دیگری استفاده کنید. توجه داشته باشید استفاده بیش‌ازحد از بعضی محصولات منجربه خشکی پوست می‌شود.


مشکل خشکی پوست





خشکی پوست در فصل سرما




خشکی پوست در فصل سرما



--------------------------------------------------------------------------------

در فصول سرد سال، باید بیشتر مراقب پوست خود باشید. هوای سرد باعث خشکی پوست می شود. خشکی پوست می تواند باعث چین و چروک پوست شود. 


 


--------------------------------------------------------------------------------


 


علائم خشکی پوست


قرمزی


سفتی پوست


از دست دادن آب پوست


پوسته پوسته شدن


ترک خوردن پوست


خونریزی پوست


 


علت خشکی پوست


به طور کلی، پوست در فصل سرما خشک می شود.  در سرما، درجه حرارت و میزان رطوبت هوا کم می شود و باعث خشکی پوست می گردد.


 


افراد در معرض خشکی پوست


در افراد مسن، افرادی که در مناطق خشک و کم رطوبت زندگی می کنند و افرادی که دائما دوش می گیرند، خشکی پوست بیشتر است.


 


عوارض خشکی پوست


- در افراد مبتلا به اگزما، خشکی پوست شدید می تواند منجر به فعال شدن این بیماری شود و باعث قرمزی، ترک خوردگی و التهاب پوست گردد.


- خشکی شدید پوست نیز می تواند منجر به خونریزی و عفونت نیز گردد.


در برخی مواقع، خشکی پوست آنقدر شدید می شود که موجب قرمزی و خارش پوست می شود. در این مورد برای درمان باید از لوسیون های هیدروکورتیزون تحت نظر پزشک استفاده کنید

- اگر خشکی باعث ترک خوردگی پوست گردد، پزشک ممکن است پانسمان های مرطوب با خواص قابض را برای شما تجویز کند. با این کار، ترشحات خارج شده از پوست کم می شود و از عفونت نیز جلوگیری می شود.


 


درمان خشکی پوست


از دئودورانت ها و پاک کننده های آنتی باکتریال دوری کنید.


مقدار زیادی آب بنوشید تا آب بدن و پوست از دست نرود.


هنگامی که می خواهید لباس هایتان را بشویید، از مواد پاک کننده ای که فاقد عطر و رنگ هستند، استفاده کنید تا موجب خشکی و حساسیت پوست نشوند.


هوای داخل خانه را گرم نگه دارید.


با استفاده از دستگاه بخور که موجب افزایش رطوبت هوا می شود، می توانید از خشکی پوست جلوگیری کنید.


 


خشکی پوست و مرطوب کننده ها


مرطوب کننده ها موجب نگه داری آب پوست می شوند.


شما می توانید از وسایل آرایشی دارای مرطوب کننده استفاده کنید.


بهتر است از پاک کننده ها و یا ژل ها و یا کرم های دارای رطوبت استفاده کنید.


 


خشکی پوست و روغن


اگر پوست شما بیش از حد خشک است، می توانید از روغن ها (مانند روغن بچه) در هنگامی که پوست مرطوب است، استفاده کنید.


پماد روغنی بسیار خوب است. برای همین می توانید از کرم های مخصوص شب استفاده کنید، چراکه آنها حاوی روغن می باشند.


روغن به عنوان محافظ در برابر سرما از پوستتان محافظت می کند.


روغن بسیار بهتر از مرطوب کننده می باشد و از تبخیر آب در پوست جلوگیر می کند.


 


خشکی پوست و انواع کرم ها


در انتخاب کرم ها دقت کنید، زیرا هر کرمی برای هر نوع پوستی مفید نیست.


روغن آواکادوو، روغن معدنی، روغن گل پامچال و یا روغن بادام خوب هستند.


روغن کره، بحث برانگیز است، زیرا می تواند منافذ پوست صورت را مسدود کند.


شما می توانید کرم هایی را انتخاب کنید که حاوی گلیسیرین، سوربیتول و آلفاهیدروکسی اسید باشند. این مواد، رطوبت را جذب پوستتان می کنند.


صورت خود را با پاک کننده های شیری که بدون الکل هستند و موجب آبرسانی به قسمت های عمیق پوست می شوند، پاک و تمیز کنید.


گلیسیرین و اسید هیالورونیک، آب را از هوا جذب می کنند. آنها بدون چربی می باشند.


مرطوب کننده هایی مانند: روغن بچه، روغن  گیاهی، وازلین، لانولین و اسید استئاریک، روغن را در پوست می گذارند.


برای جلوگیری از خشکی پاشنه پا، آنها را با وازلین طبی چرب کنید. سپس با یک پوشش پلاستیکی بپوشانید (مثل کیسه فریزر) و جوراب بپوشید و بخوابید



خشکی پوست و خارش


پوست خشک می تواند موجب خارش پوست گردد.


برای جلوگیری از خارش، با آب ولرم حمام کنید، نه آب داغ.


 


خشکی پوست و صابون


از صابون های ملایمی که چربی به آنها اضافه شده است، استفاده کنید.


بهترین صابون، صابونی است که بعد از استفاده از آن،  پوست نرم شود و هرگز خشک و سفت نگردد.


 


خشکی پوست دست


پوست دستان نازک تر از پوست سایر مناطق بدن می باشد. علاوه بر آن، پوست دست دارای مقدار کمی غده چربی می باشد. بنابراین مشکل است که رطوبت را در دستانتان حفظ کرده و از خشکی دست بکاهید.


دستکش گرم، دستتان کنید.


دستکش های مرطوب باعث خشکی، زخم و اگزما می شوند.


وقتی از خواب بلند می شوید، وفتی می خواهید بخوابید و هر زمان دیگر، دستان خود را با یک کرم مرطوب کننده دارای گلیسیرین چرب کنید.


 


خشکی پوست پاشنه پا


در زمستان، پاشنه پا خشک می شود و گاهی هم ترک می خورد. پینه پا می تواند مشکل را دو برابر کند.


در برخی موارد، خشکی و ترک پا موجب عفونت می شود و راه رفتن را سخت می کند.


برای جلوگیری از خشکی پاشنه پا، آنها را با وازلین طبی چرب کنید. سپس با یک پوشش پلاستیکی بپوشانید (مثل کیسه فریزر) و جوراب بپوشید و بخوابید. بعد از سه شب که به این ترتیب عمل کردید، مطمئن باشید که پاشنه پایتان دیگر خشک نخواهد بود.


 


خشکی پوست و حمام کردن


با آب داغ، حمام نکنید. آب داغ باعث از بین رفتن چربی های پوست می شود و باعث خشکی پوست می گردد.


پس بهتر است خود را با آب ولرم بشویید و مدت زمان کمی در حمام باشید (15 دقیقه یا کمتر).


بعد از حمام کردن، پوست خود را خوب خشک کنید تا تمام رطوبت از پوستتان خارج نشود. بلافاصله بعد از آن، پوست خود را با استفاده از یک کرم، مرطوب کنید تا باعث شوید تا رطوبت در سطح سلول ها باقی بماند.


 


خشکی پوست و پارچه ها


پارچه هایی نظیر کتان و ابریشم، به پوست اجازه تنفس کردن می دهند. اما پارچه های پشمی (هرچند از جنس خوب)، موجب آزار دادن پوست خشک می شوند.