استفاده از خط چشم

استفاده از خط چشم

آموزش استفاده از خط چشم

بعضی از خانمها دوست دارند که در روز از خط چشم استفاده کنند. استفاده صحیح از خط چشم زیبایی چشمان را چندین برابر میکند و مژه ها ضحیمتر به نظر می آیند. خط چشم به  رنگهای مشکی و قهوه ای تیره در دسترس است.موقع کشیدن خط چشم، پلک بالا باید کاملا خشک و بدون چربی باشد. پلک چشم را با یک یا دو انگشت نگه میداریم و خط باریکی بالای چشم، از گوشه داخلی چشم و تا حد امکان نزدیک به چشم میکشیم. سپس از دو سوم خط ، آن را کمی به طرف بالا میکشیم. برای زیر چشم، خط بسیار باریکی از گوشه داخلی چشم شروع کرده و به طرف خارج میرویم. دو خط در گوشه چشم نباید به هم بچسبند. یک فاصله کوچک بین دو خط در گوشه خارجی چشم آن را درشت تر نشان میدهد.برای نشان دادن چشم به حالت طبیعی، همان خط چشم باریک بالای چشم کافی است و نیازی نیست زیر چشم را نیز خط بکشید.خانمهایی که میخواهند آرایش روزشان کمی بیشتر جلوه کند، در گوشه خارجی، خط چشم را به طرف بالا و بیرون و کمی پهنتر از گوشه داخلی چشم میکشند.برای آرایش شب خط چشم را از گوشه داخلی شروع و از وسط مردمک چشم به طرف گوشه خارجی چشم پهنتر و سپس در انتها آن را بسیار باریک تمام میکنیم. خط دیگری زیر چشم میکشیم و بین دو خط در گوشه خارجی چشم فاصله میگذاریم که چشم را شفافتر و بزرگتر نشان دهد.چشمهای بادامی را معمولا با خط بسیار پهن در گوشه خارجی چشم در بالا و خط دیگری در پایین که دو گوشه به هم چسبیده باشند میتوانیم گرد نشان دهیم و با سایه ، گوشه چشم را بالاتر میبریم  که بسیار زیبا و جذاب جلوه کن

قبل از آرایش چشم

قبل از آرایش چشم

بررسی قبل از آرایش چشم

داشتن نگاهی درخشان و جذاب بستگی به تعادل خط ابروها و آرایش متناسب با چشمان شما دارد.همه چشم ها به یک طریق آرایش نمیشوند و هر چشم به واسطه شکل و فرم خود آرایش مخصوص خود را دارد.با دقت به فرم چشمان خود نگاه کنید. چشمان شما به هر شکل و فرمی که باشند، شما میتوانید از جدول زیر جهت تشخیص و یادگیری  فنون و رازهای زیباتر شدن آنها استفاده کنید.به طور کلی پلک متحرک باید کمتر دیده شود و استفاده از رنگهای روشنتر به منظور وسعت دادن به نگاهتان دارای اهمیت خاصی است.به یاد داشته باشید که در مرحله آخر با یک قلم مو خط بین دو سایه تیره و روشن را محو کنید

برداشتن ابرو با موچین

برداشتن ابرو با موچین

برداشتن ابرو با موچین

هنگام برداشتن ابروها به وسیله موچین بهتر است که1- ابروها را به وسیله کمی روغن با شیر پاک کن نرم کنیم.2- پوست را محکم بگیریم.3- موها را یکی یکی در مسیر رشد مو در بیاوریم.4 - بعد از برداشتن موها، کمپرس آب سرد روی آن گذاشته و کمی ضدعفونی کننده برای جلوگیری از تورم روی آنها بمالیم.برای فرم دادن به ابرو میتوانیم از مداد ابرو و پودر ابرو استفاده کنیم. قبل از استفاده از مداد ابرو باید حتما آن را با مدادتراش مخصوص مدادهای آرایش بتراشیم.مدادهای آرایشی ابرو معمولا به رنگهای قهوه ای روشن، متوسط، تیره، زغالی، سیاه و جگری تیره هستند. بهتر است که رنگ مداد مورد استفاده یک درجه روشن تر از ابروی اصلی انتخاب شود. برای ابروهای بسیار روشن (بلوند) رنگ مداد کمی تیره تر توصیه میشود.قبل از مصرف مداد حتما ابروها را به طرف بالا و گوشه ابرو را به طرفین، در مسیر رشد موها برس کنیم و سپس با مداد نوک تیز خط نازک میکشیم و آرام آرام خط را پهنتر کرده و فرم میدهیم.میتوانیم از پودر استفاده و با برس ابرو از گوشه داخل ابرو شروع، به طرف وسط ابرو و سپس به سمت گوشه خارجی ادامه داده و سپس با یک برس تمیز پودرهای اضافی را تمیز نموده و حالت طبیعی به ابروها دهیم

تاریخچه آرایشگری

تاریخچه آرایشگری

تاریخچه مفصلی از آرایشگری

آرایش کردن از زمان های بسیار قدیم مخصوصا زمانی که مردم با دارو آشنا شدند، بین خانمها و آقایان متداول بوده و آنها با علاقه فراوانی برای زیباتر نشان دادن صورتشان میکوشیدند.مطالعه تاریخ باشتان به ما ثابت میکند که در دوران ماقبل تاریخ نیز مردان و زنان به بهتر نشان دادن ظاهر خود علاقه مند بودند. نوع آرایش و وسایل آرایشی که در یک فرهنگ و ملیت برای زیباتر و جذابتر نشان  دادن به کار میرود ممکن است در فرهمگ دیگر کاملا مردود باشد، اما اکثر مردم از تغییر در مد لباس، مو و آرایش صورت لذت میبرند.تاریخ شروع آرایش کلا به مصریا قدیم میرسد. آنها بریا مراسم مذهبی از عطریات و مواد آرایشی استفاده میکردند و حمامهای مخصوص برای خوشبو کردن پوست بدن میگرفتند، به نظافت و پاکیزگی اهمیت میدادند و بعد از حمام از مواد خوشبوکننده و روغنی برای نرک نگه داشتن پوستشان استفاده میکردند. شانه و آیینه به عنوان اولین لوازم آرایشی مورد علاقه همه خانمها و آقایان بود. کلئوپاترا، ملکه مصر، مواد آرایش و عطر را عاشقانه برای پوست و مو و بدن خود استفاده میکرده است.اگر ما پیشرفت و تغییرات در مد و زیبایی را از زمان اجدادمان تا حالا دنبال کنیم، شاید به تمام  آن تغییرات پی ببریم.آثار به جا مانده از اجداد به ما نشان میدهد که مواد رنگی برای رنگ کردن مو، ناخن و پوست به گار میرفته و خالکوبی نیز در آن زمان وجود داشته و مرسوم بوده است. مواد رنگی و آرایش از ریشه درختان، برگ و کلا مواد گیاهی و معدنی تهیه میگردید. مثلا پودر به نام کوهل شبیه سرمه در زمان مصریا قدیم برای شفافتر و بزرگتر نشان دادن چشمها مصرف میشد. دوده چراغ را به ابرو میزدند و از اکسید آهن برای تهیه سرخاب جهت آرایش صورت استفاده میکردند.یونانیها از سال 460 میلادی با علاقه فراوان عطریات و مواد آرایشی میساختند و برای مراسم مذهبی و استفاده شخصی و حتی گاهی به عنوان دارو استفاده میکردند.خانمهای یونانی از موادی به نام ورمیلیون برای آرایش صورت استفاده میکردند که به رنگ فرمز روشن بود و از ترکیب نمکهای جیوه در ساخت آن استفاده میشد.خانمهای رومی مخلوطی از گچ و سرب را به صورت میزدند تا آن را سفیدتر کنند، همچنین با رنگهای گیاهی گونه ها و لبهایشان را سرخ میکردندو از مخلوط ذرت، شیر و آرد ماسکهایی برای صورت تهیه میکردند که آن را با کره نیز مخلوط  مینمودند. رومیها هم مانند یونانیها و مصریها حمام و نظافت را باور داشتند و خانمها در موقع حمام از شیر و شراب استفاده مینومدند. حمامهای رومی معمولا عمومی بود با قسمتهای جداگانه برای خانمها و آقایان. مردان رومی نیز از عطریات و روغن برای خوشبو کردن پوست و نرم نگه داشتن آن بعد از حمام استفاده میکردند. شعرهای یونانی زیادی درباره نظافت، زیبایی مو و پوست و ناخن سروده شده است و نقاشیهای بسیاری بیانگر اهمیت آن است.آسیاییها، به خصوص چینیها، تاریخچه بسیار دوری در مورد سلامتی دارند و آراستگی را یک هنر به حساب می آورند، مخصوصا بین افرادی که امکان استفاده از لوازم آرایش مختلف و لباسهای متنوع را داشتند. در ژاپن آرایش گیشاها خیره کننده  بود و هنوز هم یک هنر باارزش به شمار می آید.ایرانیان نیز همانگونه که تاریخ و شواهد نشان میدهد،پیرو مد و آراستگی مو و صورت و لباس بودند.افریقایی هاتحول بزرگی در آرایش مو و طراحی لباسهای مخصوص به وجود آوردند. آنها داروهای بسیاری از گیاهان و مواد او.لیه که در اطراف خود دشاتند تهیه میکردند. همچنین از رنگهای زیادی برای آرایش صورت خود استفاده میکردند که بعضی از انواع مدل مو و لباس آنها هنوز هم رایج است.در قرون وسطی بیشتر مواد رنگی روی گونه ها و لبها زده میشد. چشمها فقط با سرمه آرایش میشدند. مواد آرایشی و داروها از هم جدا نبودند ولی در اواخر قرن شانزدهم تقریبا از هم تفکیک شدند. این دوره بین کلاسیک و رنسانس بود، زمانی که مذهب نقش مهمی در زندگی و عقاید و رفتار اجتماعی مردم داشت. حمام روزانه متداول نبود ولی عطر و موادخوشبوکننده زیادی مصرف میشد.در عصر رنسانس نقاشیهای کلاسیک و نوشته ها نشان میدهند که چقدر آراستگی ظاهر بین مردم متداول بوده است. یکی از غیرعادیترین مدها تراشیدن ابروها و خط مو در پیشانی بود و معتقد بودند که ابروی تراشیده چهره بسیار باهوش و متفکری به زن میدهد.در زمان الیزابت اول (1558 تا 1603 میلادی) ماسکهای صورت متداول شدند. در این دوره ماسکهایی از ترکیب پودر  پوست تخم مرغ، زاج سفید، بوراکس، بادام، تخم خشخاش، شیر، شراب، کره، میوه و سبزیحات ساخته میشد. گونه و لبها آرایش میشدند ولی آرایش چشمها بسیار کم رنگ بود.ماری آنتوانت (1755 تا 1793 میلادی) ملکه فرانسه و اکثر خانمهای مرفه فرانسوی حمام توت فرنگی و شیر میگرفتند. لبها و گونه ها شدیدا با رنگهای سورتی و نارنجی آرایش میشدند. به ابروها فرم داده مشد ولی از سایه چشم زیاد استفاده نمیشد و پودرهای خوشبو برای صورت استفاده میکردند. این دوره به دوره افراط و زیاده روی در آرایش معروف است.در زمان ویکتوریا، ملکه انگلیس، آرایش صورت جذابیت خود را از دست داد. خانمها بسیار ساده و بدون رنگ بودند و معروف است که زنان گونهای خود را نیشگون گرفتن و لباهایشان را با گاز گرفتن سرخ میکردند. ماسکهایی از ترکیب عسل، تخم مرغ، شیر، میوه و سبزیجات و روغن های مختلف ساخته میشد. این دوره یکی از سختترین و محدودکننده ترین دوران تاریخ آرایش به حساب می آید.در سالهای 1920 انقلابی در کارخانه های لوازم آرایش به وجود آمد و سایه های رنگارنگ برای چشم ها، رژگونه و رژ لبهای متنوعی ساخته شد. کرمها و لوسیونهای گوناگون برای پوست و شامپوهای نرم کننده و تقویتی مو به بازار آمد. در سالهای 1950 و 1960 مدهای اروپایی بیشتر کشورها را تحت الشعاع قرار دادند، مواد پاک کننده پوست، کرمها لوسیون ها و نرم کننده هاو لوازم آرایش متنوعی وارد بازار شدند. ابروهای پهن مد شد، خط چشم نیز پهن مشخص بود، گونه ها و لبها رنگملایم داشتند. در اواخر 1960، آرایش ترمیمی و تکمیلی متداتول شدو باز هم ابروها باریک شدند.از سالهای 1970 به بعد کارخانه ها رنگهای متفاوتی برای آرایش روز و شب& مواد و لوازم آرایش برای زیبایی، سلامتی و پاکیزگی پوست و مو ارائه کردند و خانمها بیشتر و بیشتر جذب این مواد شدند

چه رنگ موهایی نباید استفاده شود

چه رنگ موهایی نباید استفاده شود

شناخت انواع رنگ مو

وقتی برای خرید رنگ مو به داروخانه می ‌روید و یا سری به آرایشگاه می ‌زنید، احتمالا می ‌گویید یک رنگ مو به من بدهید، ولی نمی ‌دانید انواع مختلفی از رنگ مو وجود دارد که شما می‌ توانید آن ها را هم انتخاب کنید. در واقع رنگ ‌هایی که معمولا استفاده می ‌کنید، رنگ‌ های اکسیداسیون دایم هستند. شناخت انواع رنگ موهای موجود در بازار به شما کمک می ‌کند که هر کدام را در موقع خودش استفاده کنید.

اگر شما می خواهید فقط برای رفتن به یک مهمانی و یا یک سفر چند روزه، موهای تان را رنگ کنید و حال و هوایی عوض کنید، پیشنهاد ما این است که سراغ رنگ ‌موهای موقتی بروید. بازیگران سینما و تئاتر هم برای بازی کردن در نقش‌ های کوتاه ‌مدت، با این نوع رنگ ها موهای شان را رنگ می ‌کنند تا بتوانند به راحتی به رنگ موی اولیه خود باز گردند. 

این محصولات دو دسته ‌اند: رنگ موهای موقت و رنگ موهای نیمه دایم.

رنگ‌ موهای موقت

این فرآورده‌ ها اساسا رنگ طبیعی مو را روشن‌ تر و درخشان ‌تر می ‌کنند، از تندی موهای سفید یا زرد می ‌کاهند و موهای راه راه و مش شده را یکنواخت می ‌کنند. این رنگ ‌ها تغییر شدیدی در رنگ مو ایجاد نمی کنند و چون به راحتی و با یک بار شستشو از بین می ‌روند، برای امتحان کردن یک رنگ مو مناسب هستند.

دو نوع رنگ موی موقت وجود دارد: رقیق ‌ها و غلیظ‌ ها. 

رقیق ‌ها موها را خیلی ملایم رنگ می ‌کنند، در حالی که غلیظ ‌ها رنگ تیره ‌تری ایجاد می‌ کنند. رنگ موهای موقت رقیق اصولا به صورت مایع هستند و پس از استفاده و بدون این که آبکشی شوند، به مو مدل می ‌دهند. وقتی در غلظت بالا استفاده شوند، اثرشان عادی نیست. بعضی از این رنگ‌ های موقت به صورت اسپری در فروشگاه‌ ها موجود است. 

رنگ‌ های به کار رفته در رقیق ‌ها، معمولا رنگ‌ های تضمین شده و رنگ ‌های مصنوعی تصفیه شده ‌ای هستند که از نقطه ‌نظر ایمنی تست شده اند و برای استفاده در غذاها، داروها و لوازم آرایشی توسط FDA (اداره ی غذا و دارو) مورد تایید واقع گشته اند. این رنگ ‌ها تقریبا بی ‌خطرند، لذا در برچسب روی بسته‌ بندی ‌ها، لزوم انجام تست پاچ قید نشده است (در تست پاچ، باید رنگ مو را 48 ساعت قبل از استفاده، روی قسمت کوچکی از پوست دست گذاشته و پس از نیم ساعت بشویید).

رقیق‌ها همچنین حاوی اسید ضعیفی هستند که باعث افزایش قدرت جذب رنگ‌ توسط مو می ‌گردند. برخی فرآورده ‌ها ممکن است علاوه بر رنگ ‌های تضمین شده، حاوی رنگ‌ های ترکیبی دیگر باشند که در این صورت برچسب بسته‌ بندی این فرآورده‌ ها، دارای تذکراتی برای رعایت احتیاط و همچنین آموزش انجام پاچ تست مقدماتی است. اکثر این مواد علاوه بر رنگ، برای مدل دادن مو نیز به کار برده می ‌شوند. 

برخی فرآورده‌ ها به صورت اسپری، موس یا ژل ساخته شده ‌اند، برخی برای ایجاد رنگ‌ های فانتزی مو، قرمز، آبی، طلایی ‌‌نقره‌ای، صورتی و سایر رنگ‌ های غیرمعمول به کار می ‌روند. همه رنگ ‌های موقت، مواد رنگی را مثل یک پوشش رنگی روی مو می‌ گذارند و به درون ساختمان مو نفوذ نمی ‌کنند و یا خیلی کم نفوذ می ‌کنند. 

رنگ‌ های خیلی غلیظ ممکن است به بالش یا لباس مالیده شوند. تعریق موجب رنگ دادن مو به پوست می‌ گردد. رنگ‌ های موقت تا اندازه ‌ای نسبت به آب مقاوم هستند، ولی به راحتی با یک بار شستشو از بین می ‌روند.

رنگ ‌های نیمه ‌دایم

رنگ های نیمه‌ دایم چند امتیاز دارند. دوام‌ شان از رنگ ‌های موقت بیشتر است، ولی پس از 4 تا 5 بار شستشو از بین می ‌روند، لذا اگر خوش تان نیامد، برای تان مشکلی ایجاد نخواهد کرد. 

این فرآورده ها کاربردشان آسان است و تقریبا طبیعی به نظر می ‌آیند و کمتر از رنگ‌ های اکسیداسیون دایمی، عکس‌العمل‌های آلرژی ایجاد می ‌کنند. عیبی که دارند این است که اثرشان دایمی نیست، همچنین نمی‌ توانند برای ایجاد رنگی روشن ‌تر از رنگ اصلی مو به کار برده شوند.

این فرآورده‌ ها حاوی رنگ‌ های آلی هستند که مخصوصا برای نفوذ در مو و سفت کردن مو در نظر گرفته شده‌اند. به ماده اکسید کننده یا آمونیاک که برای رنگ‌ های اکسیداسیون ضروری هستند، احتیاج ندارند و لذا لازم نیست قبل از استفاده با آن ها مخلوط شوند. به این ترتیب مصرف آن ها آسان ‌تر است و ملایم ‌تر از رنگ ‌های اکسیداسیون هستند. این نوع رنگ‌ها را مستقیما به مو زده و مثل شامپو به تمام قسمت‌ های‌ مو می‌ مالند. اکثرا به صورت مایع بوده، اما تعداد کمی نیز به صورت موس هستند. 

چون رنگ به داخل مو نفوذ می ‌کند، مو کاملا رنگ می ‌شود و بر خلاف رنگ ‌های موقت به لباس و ملافه و... مالیده نمی ‌شود. بسته به دفعات مصرف و فاصله بین آن ها، برای رنگ کردن تدریجی یا سریع مو به کار می ‌روند.

رنگ ‌های نیمه دایم به صورت سری کاملی از بلوند خاکستری تا مشکی معمولی وجود دارند و نیز انواعی از طیف خاکستری، به رنگ‌ های دودی یا نقره‌ای موجود می ‌باشند. 

در واقع این رنگ‌ها اغلب برای پوشاندن موهای سفید (وقتی کمتر از 40 درصد مو، سفید و به صورت یکنواخت منتشر شده باشد) یا برای از بین بردن رنگ ‌های زرد و خاکستری یا سفید کردن آن ها به کار می ‌روند. همچنین برای طراوت دادن به رنگ مو در فواصل مصرف رنگ‌ های دائمی یا برای افزایش درخشندگی موی طبیعی، مصرف می ‌شوند. 

معمولا این رنگ‌ ها برای موهای دکلره شده توصیه نمی ‌شوند.

با رنگ‌ های نیمه‌ دایم تعداد موارد عکس‌ العمل‌های آلرژیک خیلی پایین است و اغلب در افرادی پیش می ‌آید که به رنگ‌ های اکسیداسیون حساس هستند. با این حال برای احتیاط، در برچسب بسته ‌بندی‌ها، انجام تست پاچ، قبل از هر بار مصرف، دستور داده شده است. 

اگر شما می خواهید از هر کدام از این رنگ‌ ها استفاده کنید، دستورات برچسب را به دقت مطالعه نموده و به آنها عمل کنید و قبل از هر بار مصرف، پاچ تست انجام دهید