دلیل سفید شدن موها

چرا موهایمان سفید می شوند؟

شاید این سؤال همواره مطرح باشد که چرا موهایمان سفید می شوند؟ رنگ مو و مطالب مربوط به آن موضوع جالب و پیچیده ای است و جدا از آن که عامل زیبایی است، محافظ و نگهبان ِ سر درمقابل اشعه ماوراء بنفش هم هست. در پایین ترین لایه پوست و درمحل پایه و تکیه تار مو، سلول هایی به نام ملانوسیت قراردارند که دائما ترکیبی به نام ملانین را تولید می کنند، که همین ملانین عامل رنگ داشتن تار موی رشد کرده است. 

سفید شدن مو، هیچ ربطی به نوع ملانین موجود در بدن ما یا به عبارتی تیره و روشن بودن موهایمان ندارد.

سلول های رنگدانه ای مو برای ساخت ملانین به آنزیم های خاصی نیاز دارند و براساس تفاوت آنزیم های شرکت کننده، نوع خاصی از ملانین را تولید می کنند، از طیف قهوه ای تا سیاه و از طیف زرد تا قرمز. اما واقعیت این است که سفید شدن مو، هیچ ربطی به نوع ملانین موجود در بدن ما یا به عبارتی تیره یا روشن بودن موهایمان ندارد. این اتفاق برای همه می افتد. سفید شدن مو در مردان در حدود 30سالگی و در زنان در 35 سالگی رخ می دهد. ملانوسیت ها هر10 سال، 10 تا 20 درصد از ظرفیت تولید رنگ خود را از دست می دهند. اگرچه چگونگی از دست دادن این رنگدانه ها دقیقا مشخص نیست، اما می دانیم در نخستین مراحل خاکستری شدن مو، ملانوسیت ها هنوز به صورت غیرفعال وجود دارند. وقتی ملانوسیت کاملاً فاقد رنگدانه شود، مو سفید و اگر تعداد ملانین یک تار مو کمتر از حالت عادی شود آن مو خاکستری و نقره ای می شود.

غذاهای مو سیاه کن

تجربیات نشان می دهد کمبود فلزاتی همچون« منگنز»، « روی »، « تیتانیوم»، « آهن » و«مس» ازعوامل اصلی در سفید شدن و شکنندگی موها به حساب می آیند. طبق نظرمتخصصان تغذیه، افرادی که دچار سفیدی مو هستند باید میوه هایی همچون سیب ، گلابی ، هلو و همه میوه هایی که سرشار ازفلزات گوناگون خصوصا فلز منگنز هستند و نیز مصرف سبزیجاتی همچون سیر ، پیاز ، موسیر و تره که دارای منگنز هستند را دربرنامه غذایی خود بگنجانند.

مصرف مواد غذایی حاوی مس و منگنز در جلوگیری از سفیدی مو بسیار م?ثر است.

یافته های موجود نشان می دهد در میان داروهای گیاهی، جوشانده سبوس گندم، مصرف سنبل الطیب، خوردن روزانه یک قاشق مربا خوری از مخلوط پودر سبوس برنج و شکر یا نبات ساییده شده و قراردادن نان جو در دستور رژیم غذایی نیز در حفظ رنگ مو و کاهش موهای سفید موثر است.

«مس» نیز ازجمله عناصری است که می تواند بر پوست و مو تاثیر بگذارد و حتی از سفید شدن مو هم جلوگیری کند. خوراکی هایی همچون نخود فرنگی، قارچ ، آجیل ، لوبیا، عدس ، گوجه فرنگی ، موز ، آلو ، سویا و سیب زمینی از جمله غذاهایی هستند که مقدار قابل توجهی مس را در خود جای داده اند.

فقط پیری مو را سفید نمی کند

باید گفت که سفید شدن موها یکی از آشکارترین نشانه های بالا رفتن سن است، اما همیشه سفید شدن مو به علت بالا رفتن روزهای زندگی نیست و عواملی همچون کمبود ویتامین B12 ، بیماری تیروئید ، نوعی بیماری سیستم ایمنی، سیگار کشیدن (سرعت سفید شدن مو درسیگاری ها، چهار برابر افراد غیر سیگاری است)، کم خونی ، رژیم های سخت و طولانی مدت، عوامل ارثی، بیماری ها و افزایش گلبول های سفید خون نیز باعث سفیدی زود هنگام و بیش ازحد موها می شود.

در تعریف، سفیدشدن موی انسان سفید پوست زودتر از بیست سالگی و سفید شدن موی افراد سیاه پوست زودتراز سی سالگی را، سفید شدن زودرس مو می گویند. البته نسبت به عوامل تغذیه ای و ژنتیکی، حدود سنی ذکر شده تغییرمی کند. ازطرفی در برخی افراد موها بسیار زود شروع به سفید شدن می کند که باید گفت شروع این اتفاق بستگی به ژنی دارد که از والدین خود به ارث می بریم. برخی افراد تصورمی کنند یک فشارعصبی شدید یا هول و هراس ناگهانی باعث می شود موها یک شبه سفید شود، اما دیدگاه های علمی با این ادعا سازگار نیستند.

دانستنی های باریک تر از مو

کندن موی سفید باعث سفید شدن موهای سیاه نمی شود، بلکه فقط همان یک تار موی سفید مجدداً رشد می کند و بقیه موها شرایط خاص خود را دارند.

1- موی بدن و صورت هم مثل موی سر خاکستری می شود، اما معمولاً این اتفاق بعد از تغییر رنگ موی سر به وجود می آید.

2- اولین موی سفید روی سر در شقیقه ها ظاهر می شود و بعد از آن نوبت به تاج سر و بقیه نقاط پشتی سر می رسد.

3- برخلاف اعتقاد خیلی ها، کندن موی سفید باعث سفید شدن موهای سیاه نمی شود، بلکه فقط همان یک تار موی سفید مجدداً رشد می کند و بقیه موها شرایط خاص خود را دارند.

4- ساختار کلی مو با تغییر رنگ آن تفاوت نمی کند، البته موی سفید به علت چربی کمتر، کمی خشک تر به نظر می رسد.

5- زنانی که پیش از 35 سالگی موهای سفید بسیار زیادی دارند ، تراکم استخوانی کمتری نسبت به افرادی که موهایشان با سرعت معمول سفید می شود، دارند.

6- هیچ رابطه ای بین طاسی سر و سفید شدن آن نیست و تضمینی وجود ندارد که چون بسیاری از موهای شما ریخته است، موهای باقیمانده سفید نشود یا بالعکس. مهم تر ازهمه این که دانشمندان به دنبال یافتن روشی هستند تا قدرت و توان تولید ملانین را مجدداً به ملانوسیت ها باز گردانند و موها به رنگ اولیه خود دیده شوند.

نکته: برخی از موهای سفید، به ویژه موهای زبر و کلفت و خاکستری رنگ که در اطراف شقیقه ها می رویند، در برابر رنگ مو مقاوم هستند یا در مقایسه با سایر موهای سفید به سرعت رنگ خود را از دست می دهند.

دکتر هانیه زایر رضایی

در انتخاب آرایشگاه حساس باشید

تهدید کننده های سلامت در آرایشگاه 

تهدید کننده های سلامت در آرایشگاه 

برای بیشتر خانم ها و آقایان، رفتن به آرایشگاه، به معنای زیبایی و به دست آوردن چهره‌ای تازه ‌تر و زیباتر است، ولی در صورت عدم رعایت بهداشت، گاهی وجود خطراتی در این مکان، سلامت شما را تهدید می‌کند. خطراتی که به چشم نمی‌آیند.

چهار خطر زیر را می‌توان به‌عنوان مشت نمونه خروار ذکر کرد:

1) رژه قارچ‌ها و میکروب‌ها در آرایشگاه!

اولین خطری که در آرایشگاه سلامت شما را تهدید می‌کند، میکروب‌ها و بیماری‌های مربوط به آنهاست. این بیماری‌ها را می‌توان به دو دسته تقسیم‌بندی نمود: بیماری‌های خونی و بیماری‌های پوستی. 

بیماری‌های خونی عبارتند از بیماری‌هایی که از طریق خون (حتی به مقدار اندک) و خراش‌های پوستی از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می‌شوند، مانند ایدز و هپاتیت که توسط وسایل مورد استفاده در آرایشگاه‌ها (مانند تیغ و قیچی) و هر نوع وسیله‌ای که می‌تواند پوست را خراش دهد و یا سوراخ کند، منتقل می‌شوند.

بیماری‌های پوستی مانند بیماری‌های قارچی و جوش‌های پوستی توسط وسایلی مانند شانه، برس، پیش‌بند و حوله ی آلوده قابل انتقال است. از مهم‌ترین قارچ‌های پوستی، قارچ کچلی می‌باشد. 

برای اینکه از خطر میکروب‌ها در آرایشگاه‌ها در امان بمانید، بهترین کار، استفاده از وسایل اختصاصی برای خودتان است، مانند قیچی، شانه، برس، پیش‌بند، حوله، تیغ و دسته تیغ و ماشین اصلاح. بنابراین بهتر است لوازم آرایش خودتان را به آرایشگاه ببرید. 

در برخی از آرایشگاه‌ها، وسایل اختصاصی هر فرد نگهداری می‌شود و با شماره‌گذاری روی کیف یا کیسه پلاستیکی حاوی وسایل و تهیه دفتر اسامی مشتریان، هر مشتری از وسایل اختصاصی خود استفاده می‌نماید. البته در نگاه اول، این کار مناسب به نظر می‌رسد، ولی معایبی نیز در بر دارد، از جمله اینکه مشتری، وسایل خود را به منزل نمی‌برد تا آنها را بشوید و ضدعفونی نماید. 

متصدی آرایشگاه نیز به دلیل اینکه وسایل اختصاصی است، آنها را نمی شوید. همچنین در پاره‌ای از موارد مشاهده شده که حوله‌های مورد استفاده، بدون هیچ پوششی روی یکدیگر گذاشته شده و در قفسه یا کمد نگهداری ‌می شوند. این موضوع باعث انتقال بیماری‌های قارچی و پوستی از یک حوله به یک حوله ی دیگر می‌شود. در صورتی هم که حوله‌ها در پوشش پلاستیکی قرار بگیرند، به دلیل بالا بودن رطوبت داخل آن، انواع قارچ‌ها و میکروب‌ها رشد می‌نمایند. بنابراین ضروری است هر مشتری وسایل اختصاصی خود را پس از پایان کار با خود ببرد و شستشو و ضدعفونی نماید.

2) غفلت از ضدعفونی مناسب وسایل 

در صورت ناچار بودن آرایشگر به استفاده از وسایل مشترک، باید اقدامات ضدعفونی کردن وسایل کار در حضور مشتری و قبل از شروع به کار انجام شود. آرایشگر باید همچنین دست‌های خود را بعد از پایان اصلاح هر مشتری و قبل از شروع کار مشتری بعدی، با صابون و آب شستشو دهد. 

برای ضدعفونی کردن وسایل فلزی مانند قیچی و تیغه‌های ماشین اصلاح بهتر است از حرارت مستقیم استفاده شود(حداقل به مدت زمان 30 ثانیه، به طوری که وسیله مذکور کاملاً داغ شود). چراغ الکلی وسیله مناسبی برای این کار است، ولی برخی از آرایشگران ترجیح می‌دهند که یک شعله کوچک گاز، مانند شعله‌های آزمایشگاهی به طور دایم روی میز آنها روشن باشد تا مرتب از آن استفاده کنند. برای ضدعفونی کردن وسایل پلاستیکی می‌توان از محلول رقیق‌شده ساولن و یا الکل 70 درجه استفاده نمود که البته وسایل باید کاملاً  در محلول غوطه‌ور شوند. وسایل استفاده شده برای هر مشتری باید در ظرفی مجزا قرار گیرد تا در اولین فرصت شسته شده و در ظرف محلول ضدعفونی قرار گیرند. 

برای ضدعفونی کردن سطح میز کار، پس از اصلاح هر مشتری باید الکل 70 درجه به وسیله آب‌فشان روی میز پاشیده و با دستمال تمیز و مناسب پاک شود. کف محل کار نیز لازم است روزانه به وسیله مواد ضدعفونی‌کننده، مانند آب ژاول شستشو و گندزدایی شود.

3) استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی تقلبی 

پوست و ریشه مو از سلول‌های زنده تشکیل شده‌اند که نسبت به هر نوع تحریک و مواد خارجی واکنش نشان می‌دهند. مواد آرایشی مورد استفاده می‌توانند اثرات مستقیم روی پوست و مو داشته باشند و همچنین با نفوذ به بافت‌های بدن، از طریق جریان خون به کبد و کلیه رسیده و برخی از این مواد (به ویژه مواد تقلبی) باعث بروز آسیب‌های خطرناکی در اندام‌ها شوند.

استفاده مداوم و زیاد از مواد آرایشی، حتی اگر از بهترین مواد استاندارد نیز باشند، فرد را دچار عوارضی مانند تیرگی و تغییر رنگ پوست، از بین رفتن شفافیت پوست و ایجاد حساسیت می‌نماید. کرم‌های غیراستاندارد و دست‌ساز که در برخی از آرایشگاه‌ها استفاده می‌شوند، مثال خوبی از این نوع مواد است. 

رنگ موی تقلبی باعث تکه‌تکه شدن کراتین که پروتئین اصلی تشکیل دهنده مو است، می‌گردد و در صورت استفاده ی مداوم، باعث ریزش مو می‌شود. 

همچنین گاهی باعث به وجود آمدن موخوره، شکستن مو، کدورت مو، خشک شدن غدد چربی کنار موها، ایجاد حساسیت و خارش سر و گردن می‌شود.

استفاده از ریمل نامرغوب و تقلبی باعث آسیب رسیدن به پلک‌ها و ریختن مژه‌ها می شود. همچنین ورود این مواد به چشم، بیماری التهاب ملتحمه چشم را ایجاد می‌نماید و به قرنیه چشم نیز  آسیب می رساند، ضمن اینکه با ایجاد التهاب لبــه پلک، باعث قرمزی و کلفت شدن پلک‌ها می‌گردد. کسانی کـه بیماری‌های قبلی پوست با سابقه حساسیت جلدی، مخصوصاً بیماری‌های کلاژن که پوست را درگیر می‌کنند، داشته باشند، در برابر اثرات مخرب این مواد آسیب‌پذیرترند. این مواد با تحریک سیستم ایمنی بدن، بیماری‌های پنهان را شعله‌ور می‌سازند. به عنوان مثال افرادی که به بیماری «لوپوس اریتماتوز» پنهان مبتلا می‌باشند حتی با یک بار مصرف مواد آرایشی تقلبی بیماری آنها شدیدتر می‌شود. 

امروزه با تولید بسیار زیاد مواد آرایشی، تشخیص مواد آرایشی اصلی از تقلبی به ویژه مواد ساخت خارج از کشور، مشکل شده است. سودجویان و متقلبین با ساخت برچسب‌ها و ظروف مشابه اصلی، مواد تقلبی را روانه بازار می‌نمایند که ناخالصی آنها باعث ایجاد عوارضی همچون افزایش حساسیت در مصرف‌کننده می‌شود. معمولاً این مواد، قیمت کمتری نسبت به مواد اصلی دارند، ولی بهترین راه تشخیص این است که مواد ساخت کارخانه‌های داخل، برچسب با مشخصات کامل (پروانه ساخت و بهره‌برداری- آدرس- تاریخ تولید و انقضا- ترکیبات) داشته باشند و مواد ساخت کشورهای خارجی نیز دارای تاریخ تولید و انقضا، نام کشور سازنده و همچنین برچسب فارسی شماره مجوز ورود از وزارت بهداشت باشند.

4) طبابت در آرایشگاه!

ممکن است در بعضی از آرایشگاه‌ها و مکان‌های فاقد مجوز لازم، اقداماتی صورت گیرد که دخالت در امور پزشکی بوده و خطراتی را برای مشتریان به همراه داشته باشد. 

به طور کلی تبلیغ و انجام اقداماتی که به منظور زیبایی صورت می‌گیرند و جنبه درمانی دارند، در این اماکن ممنوع است.

برخی از این اقدامات عبارتند از: الکترولیز، لیپولیز، هیدرودرمی، کوتریزاسیون پوست، کاشتن مو، پیلینگ (برداشتن قشر سطحی پوست)، کارهایی مانند خالکوبی (تاتو) و حالت دادن ناخن‌های دست و پا (مانیکور و پدیکور) در صورتی که با وسایل آلوده و توسط افراد غیرمتخصص (در امور پزشکی) انجام شود، می‌تواند ضمن اینکه در برخی موارد موجب آسیب زدن به زیبایی و لطمات جبران‌ناپذیری ‌گردد، خطر بروز عفونت‌های سطحی و عمقی و همچنین انتقال بیماری‌های خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت را در بر داشته باشد که این موارد باعث شکایت به مراجع قضایی می‌شود.

خطرات کاشت مو

کاشت موی مصنوعی تایید نشد است

کاشت موی مصنوعی تایید نشده است

شما هم حتما از این قبیل آگهی‌ های تبلیغاتی را بسیار دیده‌اید که :

"اگر موی کافی و مناسبی در قسمت پشت‌ سر ندارید و پزشک نمی‌ تواند برای کاشت مو از آن ناحیه مو بردارد و اگر شما را داوطلب مناسبی برای کاشت مو به شمار نمی آورند، به هیچ وجه نگران نباشید، با کاشت موی مصنوعی می ‌توانید جوانی و چهره دلخواه خود را به دست آورید."

بعضی ‌ها طرفدار این نوع موهای مصنوعی هستند اما کاشت آن ها عوارضی در پی دارد. 

گفتگوی زیر را با دکتر نیلفروش ‌زاده متخصص پوست و مو در این خصوص بخوانید.

فکر کنم در سال 1970 برای اولین ‌بار موهای مصنوعی معرفی شدند. آیا کاشت این موها مورد تایید است؟

خیر. موی مصنوعی محصولی است که در آسیا و چند کشور اروپایی در دسترس است. در اغلب کشورها این روش تحریم شده است، زیرا باید با سوزن مخصوص روی سر کاشته ‌شوند و این روش از طرف اداره غذا و داروی آمریکا مورد تایید قرار نگرفته است. 

بدن بیشتر بیماران در عمل، مو را به صورت جسم خارجی از بدن دفع می ‌کند. یکی از مشکلات و عوارض مهم کاشت این نوع موها، عفونت های بسیار گسترده و بدی است که احتمال بروز آن وجود دارد. 

در کاشت موی مصنوعی امکان رشد مو همراه با سایر موها وجود ندارد، (در حالی که در روش پیوند موی طبیعی این مشکل را نداریم) و اگر پوست سر نسبت به این موها واکنش نشان دهد، باید آن ها را درآورد.

کمی درباره کاشت این موها توضیح می ‌دهید.

موهای مصنوعی چه از نوع ساختگی مانند "مونواکریلیک"، "پلی ‌اکریلیک" و "پلی ‌استر" باشد و چه تارهای طبیعی موی انسان که اعمالی روی آن انجام شده است، توسط وسیله ‌ای به نام "ایمپلنتر" به ‌وسیله گر‌ه‌ زدن روی سر مستقر می‌ شوند. ویژگی مثبت این روش، آسانی آن است، به طوری که می‌ توان در طول چند روز آن را آموخت. دیگر این که بدون خونریزی انجام می ‌شود و نتیجه ‌کار را بلافاصله می ‌توان دید. 

اما در مقایسه با کاشت موی طبیعی که به‌‌ طور‌ معمول از ناحیه پشت‌ سر فرد برداشته می ‌شود، توانایی رشد را ندارد و نمی‌ توان آن را کوتاه کرد.

نظرات متفاوتی راجع به کاشت این موها وجود دارد. شما اشاره کردید اداره دارو و غذای آمریکا آن را تایید نکرده. دلیلش چه بوده است؟

بله، اداره غذا و داروی آمریکا در سال 1983 استفاده از آن را رد کرده و اشاره داشته که این روش، غیرواقعی و فریب‌ کارانه است و اطلاعات کافی درباره خطرات ناشی از قرار دادن و جایگزینی فیبرهای مصنوعی مو در اختیار مردم قرار نمی گیرد. استفاده از این تارها هیچ نتیجه مثبتی برای بهداشت عمومی نداشته و این تارها موجب بروز بیماری یا صدمات ناشی از ناهماهنگی با بدن انسان می ‌شوند. همان ‌طور که گفتم بدن آن را جسم خارجی می ‌داند و پس می ‌زند و همچنین به دلیل ریختن دوره‌ای تارهای مو، نیاز به جایگزینی مکرر دارد. واکنش‌های آلرژیک و درماتیت‌های شدید، آثار تحریکی، ترس از سرطان‌ زایی بیش تحریکی گرانولوماکولر و تشکیل کیست از عوارض دیگر این روش است.با وجود این، سازندگان این موهای مصنوعی در حال تلاش ‌اند و کمپانی ‌های بزرگ، محصولات خود را در اروپا و استرالیا معرفی می‌ کنند. آن ها ادعا دارند مطالعاتی کرده اند که نزدیک دویست بیمار را طی دو سال پیگیری کردند و پیشرفت هایی در تولید موها داشتند و عوارض کاهش یافته است. حالا هم در لیست انتظار سازمان غذا و داروی آمریکا هستند تا بتوانند تایید بگیرند؟

بله، ولی در حال حاضر استفاده از پیوند موهای مصنوعی در هاله ای از ابهام است و این موضوع صحت دارد که به تازگی پیشرفت‌ هایی در این زمینه داشته اند، اما پژوهش‌های علمی این مطلب را تایید نمی‌ کند. 

به ‌طور کلی پزشکان باید توجه داشته باشند که گر چه این روش آسان است، اما درمان استاندارد و رایجی برای طاسی سر یا ریزش ‌مو محسوب نمی ‌شود. 

نکته مهمی که در آخر دوست دارم توجه شما را به آن جلب کنم این است که نباید این روش را نوعی جایگزین برای کاشت موی طبیعی در کسانی که موی کافی برای پیوند ندارند، در نظر گرفت. 

همچنین این روش را نباید قبل از درمان با "ماینوکسیدیل" یا "فیناستراید" استفاده کرد. 

مسئولیت این روش درمانی متوجه پزشکی است که آن را انجام می ‌دهد و به‌ طور قطع ایشان به موارد قانونی انجام این عمل واقف هستند.

خطرات پلینگ یا لایه برداری

لایه برداری پوست یا «پیلینگ» چیست ؟

 پوست و بیماری های آن  ( قسمت هشتم )

لایه برداری پوست یا «پیلینگ» چیست ؟

 پوست و بیماری های آن  ( قسمت هشتم )

در قسمت قبل به مسئله خطوط پوستی که در صورت و سایر نقاط بدن ایجاد می شود و راه درمان آن  پرداختیم . اینک در ادامه می خوانیم...

پیلینگ

یا همان لایه برداری به عملی گفته می شود که لایه سطحی پوست به طرقی برداشته شود.

مواردی که لایه برداری انجام می گیرد :

- وجود جوش صورت  و از بین بردن اسکارهای(SCAR) باقیمانده از جوش صورت

- وجود لک صورت  یا ملاسما

- وجود کک و مک یا فرکل ( FRECKLE )

- وجود هر نوع اسکار از قبیل سوختگی، باقیمانده هر نوع ضایعه در صورت

- وجود انواعی از لک ، باقیمانده از التهاب قبلی

طریقه پیلینگ

لایه برداری را می توان به طرق گوناگون انجام داد:

1 - لایه برداری شیمیایی :

به وسیله مواد شیمیایی که عمدتاً از اسید با درصدهای متفاوت است انجام می گیرد. معمولاً از الفا هیدروکسی اسید ( AHA )؛ تری کلرو استیک اسید ( TCA ) و فـِنـُل با درصدهای متفاوت استفاده می شود .

2 - لایه برداری مکانیکی :

به وسیله ابزارهای تراشنده ، لایه سطحی پوست را می تراشند از جمله:

DERMABRESION (استفاده از یک دستگاه دوّار و تراشنده ) و یا به وسیله سنباده .

3 - لایه برداری به روش لیزر:

معمولاً از لیزر CO2 برای این منظور استفاده می شود .

انتخاب پوست مناسب جهت هر نوع پیلینگ در نتیجه ی عمل بسیار دخیل است؛ به این صورت که نمی توان هر نوع پیلینگ را برای هر نوع پوست انتخاب کرد.

جـدا از این کـه پیلینگ را در چـند جـلسه می توان انجـام داد، روش پیلینگ به صورت طـولانی و مداوم نیز صورت می گیرد ، این روش به وسیله کرم های دارای الفا هیدروکسی اسید با درصد متفاوت معمولاً کمتر از 15% انجام می گیرد. در این روش فرد هر شب از این کرم ها بر روی جـاهایی که می خـواهـد لایه برداری شود؛ استفاده می کند. در مواقعی که فرد از پیلینگ استفاده می کند باید از نور خورشید اجتناب کرده ، حتماً از ضدآفتاب  در خارج از منزل استفاده کند. البته پیلینگ را نمی توان به همه افراد تجویز کرد.

آلوئه ورا ALOE VERA

آلوئه ورا ( صبر تلخ ) گیاهی است از گونه ی لاله دارای برگی پهن و حاوی ژل . این گیاه از نواحی آفریقا منشاء گرفته و گونه های متفاوتی دارد که در دارا بودن مقدار ترکیبات از هم جدا می شوند .

این گیاه دارای خواص متعددی است ؛ از آن جمله می توان به مـوارد :

ضـد حسـاسـیت – ضد باکتری - ضد قارچی - ترمیم زخم - ترمیم نواحی سرمازده - مسهل و موارد دیگر اشاره کرد.

از برگ و ژل این گیاه می توان استفاده کرد .

موارد استفاده این دارو با نتایج خوب در بیماری های پوستی و داخلی شامل :

درماتیت سبوره ( پوسته ریزی سر و در موارد شدید ، سینه، زیر بغل و کشاله ران )، سوختگی ها ، زخـم بستر ، نواحی سرما زده ، سوختگی پای کودکان به علت قــُنداق و پوشک ( ادرار سوختگی ) ، و غیره ...

ادامه دارد...

در قسمت بعد به مسئله خال ها و ناخن می پردازیم.

منبع: اینترنت

گردآوری : بخش اجتماعی تبیان

کارشناس مشاوره پزشکی : دکتر میثم شیرزاد

علل ریزش موی خانم ها

5 علت ریزش موی خانم ها

از نحوه بستن موها گرفته تا رژیم‌های لاغری عجیب و غریب

شما موهای‌تان را معمولا چگونه روی سرتان جمع می‌کنید؟ آنها را با کلیپس پشت سرتان نگه می دارید یا همیشه با یک کش، آنها را دم‌اسبی می‌بندید؟ میانه‌تان با بافتن مو چه‌طور است؟ 

اعتقاد دارید که موهای بافته همیشه مرتب و تمیز باقی می‌مانند؟ هیچ می‌دانستید بستن غلط موها می‌تواند در آسیب دیدن ریشه مو و ریزش آن موثر باشد؟ 

در این مطلب، ما 5 دلیل ریزش موی خانم ها را آورده‌ایم. نگاهی به این دلایل بیندازید. شاید علت ریزش موی شما هم، یکی از این 5 عامل باشد:

1- ریزش مو به دلیل بافتن یا دم‌اسبی کردن موها

خیلی‌ها عادت دارند موهای‌شان را در طول روز، پشت سرشان به حالت دم‌اسبی جمع کنند یا ببافند، ولی این کار می‌تواند یکی از دلایل ریزش شدید موها باشد. هر نوع کشیدن طولانی مدت مو و بافتن سفت آن، باعث ریزش موقتی مو (آلوپسیای کششی) ‌می شود. 

این ریزش مو معمولا بین 3 تا 6 ماه طول می‌کشد و به تدریج متوقف می‌شود و بعد به آرامی، موها شروع به رشد مجدد می‌کنند. اما اگر این مدل بستن مو، برای سال‌های زیادی ادامه ‌یابد، ممکن است به ریزش دایمی مو منجر گردد. 

در برخی موارد، مو به علت کشیده شدن، نزدیک پوست سر می‌شکند. این نوع ریزش مو اغلب در پیشانی و کناره‌های پوست سر (جایی که مو تحت بیشترین فشار است)، دیده می شود. 

ریزش مو فقط پس از استفاده ی دائمی از مدل‌های فوق رخ می‌دهد و با انتخاب گاه به گاه این قبیل مدل موها، این عارضه اتفاق نمی افتد.

2- ریزش مو به دلیل بارداری

بعضی از خانم‌ها پس از زایمان، دچار ریزش موی شدید می‌شوند. این نوع ریزش مو، به "آلوپسیای بعد از زایمان" معروف است و عادی و گذرا است و حدود 2 تا 3 ماه پس از زایمان اتفاق می‌افتد. 

این ریزش مو، حدود 1 تا 6 ماه ادامه می‌یابد، سپس رشد طبیعی مو از سر گرفته می‌شود. این نوع ریزش مو ممکن است پس از سقط جنین هم دیده شود. 

البته همه مادران دچار این عارضه نمی‌شوند. راه‌حل‌اش هم این است که با موهای‌تان با ملایمت برخورد کنید. آنها را کمتر دستکاری کنید. از برس‌های نرم برای شانه کردن موهایتان استفاده کنید. موهای‌تان را به آرامی بشویید و خشک کنید. این نوع ریزش مو به ندرت بیش از 4 ماه طول می‌کشد.

3- ریزش مو به دلیل مصرف قرص‌های ضدبارداری

قرص های ضدبارداری را خیلی از خانم ها مصرف می‌کنند، ولی تعداد کمی از آنها با خوردن این قرص‌ها دچار ریزش موقتی مو می‌شوند. بیشتر اوقات پس از قطع دارو، ریزش مو رخ می‌دهد. خانم‌هایی که موقع استفاده از این قرص‌ها دچار ریزش مو می‌گردند، ممکن است زمینه ارثی هم داشته باشند و ریزش موهای شان با مصرف قرص‌ تشدید گردد. 

وقتی خانمی مصرف این قر‌ص‌ها را قطع می‌کند، دو یا سه ماه بعد متوجه ریزش موهای سرش می‌شود. این ریزش ممکن است 6 ماه طول بکشد و سپس متوقف شود. 6 تا 12 ماه پس از آنکه ریزش مو قطع شد، موی سر مجددا شروع به رشد می‌کند.

4- ریزش مو به دلیل رژیم‌های لاغری عجیب و غریب

اگر رژیم‌های لاغری عجیب و غریب می‌گیرید، بدانید که ممکن است دچار ریزش مو شوید. رژیم لاغری که شدیدا کمبود پروتئین داشته باشد، در رشد مو تاثیر خواهد گذاشت، زیرا مو اساسا از پروتئین تشکیل شده است. افراد باید در هر سنی، به مقدار کافی پروتئین مصرف کنند تا رشد طبیعی مو حفظ گردد. غنی ترین منابع پروتئین به ترتیب شامل تخم مرغ، شیر و لبنیات، انواع گوشت (ماهی، مرغ و گوشت قرمز) و حبوبات است. 

افراد گیاهخوار و کسانی که از رژیم های غذایی بدون پروتئین استفاده می‌کنند و مبتلایان به بی‌اشتهایی عصبی (که در میان مانکن‌ها و طرفداران لاغری مفرط، زیاد است)، به سوءتغذیه پروتئینی دچار می‌شوند. در چنین مواردی مو باریک‌ می‌گردد و 2 یا 3 ماه بعد، ریزش شدید مو آغاز می‌شود. این ریزش مو با مصرف کافی و مناسب غذاهای حاوی پروتئین، قابل پیشگیری و جبران است. 

برخی رژیم‌های لاغری به کم‌خونی فقرآهن منجر می‌گردند که می‌تواند باعث ریزش مو شود.

اما این باور که ریزش مو مربوط به کمبود ویتامین است، نتایج ضد و نقیضی را در تحقیقات نشان داده است. تا کنون هیچ ویتامین جداگانه‌ای یافت نشده است که اثر قابل‌توجهی در رشد مو داشته باشد. 

مصرف زیاد ویتامین، به خصوص ویتامین A ممکن است باعث بروز مسمومیت در بدن شود. 

اگر فکر می‌کنید که کمبود تغذیه‌ای دارید، باید با پزشک مشورت کنید. هر گونه تغییر ناگهانی در برنامه غذایی (مثل رژیم های لاغری بسیار کم کالری)، به ریزش مو منجر می‌گردد.

5- ریزش موی طبیعی، نوع زنانه

موهای سر اکثر خانم‌ها با افزایش سن، به‌طور پراکنده کم‌پشت می‌شود که به آن "ریزش موی زنانه" می گویند و مشابه طاسی مردانه است، ولی خانم‌ها هرگز کاملا طاس نمی‌شوند.  

این ریزش مو ممکن است مثل طاسی مردانه با عقب رفتگی خط مو همراه باشد. اما اکثرا کم‌پشتی پراکنده ی مو در تمام سر دیده می‌شود و خیلی آهسته‌تر از طاسی مردانه پیشروی می‌کند. 

این نوع ریزش مو ممکن است اولین بار پس از یائسگی ایجاد گردد. مردان و زنان هر چه سن‌شان بگذرد، موی کمتری خواهند داشت. وراثت در ریزش موی هر دو گروه نقش دارد. آقایان بیشتر از مادر و خانم ها بیشتر از پدر، ریزش مو را به ارث می‌برند. 

عملی‌ترین راه رفع این حالت، مدل دادن مناسب به مو است. گاهی درمان‌های جدید مثل پیوند مو نیز به خانم ها توصیه می‌شود